چه چیزی باعث خاموش شدن می‌شود:
کوئنچینگ که به آن سخت‌کاری نیز گفته می‌شود، گرم کردن و سپس سرد کردن فولاد با چنان سرعتی است که افزایش قابل توجهی در سختی، چه در سطح و چه در کل آن، ایجاد می‌شود. در مورد سخت‌کاری در خلاء، این فرآیند در کوره‌های خلاء انجام می‌شود که در آنها می‌توان به دمایی تا ۱۳۰۰ درجه سانتیگراد رسید. روش‌های کوئنچینگ بسته به ماده مورد استفاده متفاوت خواهد بود، اما کوئنچینگ با گاز با استفاده از نیتروژن رایج‌ترین روش است.
در بیشتر موارد، سخت‌کاری همراه با گرم کردن مجدد بعدی، یعنی تمپر کردن، انجام می‌شود. بسته به نوع ماده، سخت‌کاری سختی و مقاومت در برابر سایش را بهبود می‌بخشد یا نسبت چقرمگی به سختی را تنظیم می‌کند.
چه چیزی در حال تعدیل است:
تمپرینگ یک فرآیند عملیات حرارتی است که بر روی فلزاتی مانند فولاد یا آلیاژهای پایه آهن اعمال می‌شود تا با کاهش سختی، که معمولاً با افزایش شکل‌پذیری همراه است، به چقرمگی بیشتری دست یابد. تمپرینگ معمولاً پس از فرآیند سخت‌کاری با گرم کردن فلز تا دمایی پایین‌تر از نقطه بحرانی برای مدت زمان مشخصی و سپس اجازه دادن به خنک شدن آن انجام می‌شود. فولاد تمپر نشده بسیار سخت است اما اغلب برای اکثر کاربردها بیش از حد شکننده است. فولاد کربنی و فولادهای ابزار سردکار اغلب در دماهای پایین‌تر تمپر می‌شوند، در حالی که فولاد پرسرعت و فولادهای ابزار گرمکار در دماهای بالاتر تمپر می‌شوند.
آنیل چیست؟
آنیل کردن در خلاء
عملیات حرارتی آنیل فرآیندی است که در آن قطعات گرم شده و سپس به آرامی سرد می‌شوند تا ساختار نرم‌تری از قطعه به دست آید و ساختار ماده برای مراحل بعدی شکل‌دهی بهینه شود.
هنگام عملیات حرارتی تحت خلاء، مزایای زیر در مقایسه با عملیات حرارتی تحت اتمسفر ارائه می‌شود:
جلوگیری از اکسیداسیون بین دانه‌ای (IGO) و اکسیداسیون سطحی، جلوگیری از ایجاد نواحی کربن‌زدایی شده فلزی، سطوح خالی، سطوح تمیز قطعات پس از عملیات حرارتی، عدم نیاز به شستشوی قطعات.
محبوب‌ترین فرآیندهای آنیل کردن عبارتند از:
عملیات حرارتی تنش‌زدایی در دمای حدود ۶۵۰ درجه سانتیگراد انجام می‌شود و هدف آن کاهش تنش داخلی قطعات است. این تنش‌های پسماند ناشی از مراحل قبلی فرآیند مانند ریخته‌گری و عملیات ماشینکاری خام هستند.
تنش‌های پسماند می‌توانند منجر به اعوجاج ناخواسته در طول فرآیند عملیات حرارتی، به ویژه برای قطعات جدار نازک، شوند. بنابراین توصیه می‌شود قبل از عملیات حرارتی "واقعی"، این تنش‌ها با عملیات تنش‌زدایی حذف شوند.
پس از عملیات شکل‌دهی سرد، برای بازیابی ریزساختار اولیه، عملیات آنیل تبلور مجدد مورد نیاز است.
راه حل چیست و پیری
پیرسازی فرآیندی است که برای افزایش استحکام با تولید رسوبات مواد آلیاژی در ساختار فلز استفاده می‌شود. عملیات انحلالی، گرم کردن آلیاژ تا دمای مناسب، نگه داشتن آن در آن دما به مدت کافی برای ورود یک یا چند جزء به محلول جامد و سپس سرد کردن سریع آن به اندازه کافی برای نگه داشتن این اجزا در محلول است. عملیات حرارتی رسوبی بعدی امکان آزادسازی کنترل‌شده این اجزا را به صورت طبیعی (در دمای اتاق) یا مصنوعی (در دماهای بالاتر) فراهم می‌کند.
کوره‌های پیشنهادی برای عملیات حرارتی
زمان ارسال: ژوئن-01-2022